002

 

" Tobie - Umarły, te poświęcam pieśni,

Bo cień gdy schyla się nad pergaminem,

To prawdę czyta, o podstępach nie śni...

Tobie poświęcam,.... słowem, czynem,

Modlitwą... bliskim znajdziesz mnie i wiernym

- Na szlaku białych słońc - na tym niezmiernym,

Co się kaskadą stworzenia wytacza

Z ogromnych BOGA piersi... Co się rozdziera

W strumienie... potem w krzyż się jasny zbiera,

I wraca - i już nigdy nie rozpacza !...

 

Tam czekaj... drogi mój!.., każdy umiera... 

 

                                   /C.K.Norwid “Promethidion”/


 

scroll back to top
Polish English German