“ Przychodzę w odwiedziny, Matko Jezusa - wcale

nie po to, by szeptać słowa modlitwy.

Żadnych ofiar nie składam u Twoich stóp, żadnych

próśb nie zanoszę w pokorze ;

przyszedłem jedynie po to, by na lica Twe, Matko spojrzeć.

By na Ciebie popatrzeć i zapłakać ze szczęścia,

i uświadomić sobie, że przecież jestem Twój syn,

że przebywasz tu we własnej osobie.

Na tę chwilę jedyną obcować sam na sam z Tobą w tym domostwie,

Maryjo, w którym mieszkasz.

Pragnę tylko w milczeniu na Twe serce popatrzeć :

serce nich śpiewa swobodnie w swej serdecznej mowie najbogatszej.

Nic nie mówić tylko śpiewać - kielich serca aż po brzegi nalany-

Niby kos, co w niebieskich przestworzach ustawicznie goni swój wątek

śpiewankowych zwrotek niespodzianych.

Za to żeś Niepokalana i że piękność Twoja wznieca blaski,

Kobieta, która na nowo przywrócona została do Łaski.

Żeś niewymownie czysta, jako Matka Bożej Dzieciny,

która jest w Twym uścisku prawdą i jedyną nadzieją

i owocem jedynym.

I za to żeś kobieta - Raj odwieczny, czułość zapomniana -

że oczyma nagle w serce uderzasz, by trysnęły z wnętrza

łzy wezbrane..

Za to, że teraz jestem i że dzień, właśnie taki, jak dzisiaj,

trzyma mnie w swoich ramionach,

I za to, że tu jesteś na zawsze i po prostu za to, żeś Maryja,

I po prostu za to, że istniejesz, Matko Chrystusa -

bądź pozdrowiona.   “